Kantory internetowe

Kantory internetowe są to kantory wymiany walut, które wykorzystują stronę internetową oraz bankowość elektroniczną lub mobilną do przeprowadzania transakcji. Brak stacjonarnej placówki wiąże się ze znacznie niższymi kosztami prowadzenia działalności, co w teorii umożliwia zaproponowanie klientom lepszych kursów wymiany walut. O tym, czy w praktyce kantory internetowe oferują lepsze warunki dowiesz się z tego artykułu.

Kantory internetowe – podstawa prawna

Polskie prawo nie zawiera definicji kantoru internetowego, dlatego też działają one na takiej samej zasadzie jak kantory stacjonarne. Aby prowadzić kantor wymiany walut należy wpis do rejestru działalności kantorowej prowadzonego przez NBP.

Działalność kantorową może wykonywać osoba fizyczna, która nie została skazana za przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Działalność kantorową może także prowadzić spółka, której żaden członek zarządu ani wspólnik nie został skazany za wyżej wymienione przestępstwa.

Co roku przedsiębiorcy prowadzący działalność kantorową, jak również członkowie zarządu i wspólnicy spółek muszą składać zaświadczenie o niekaralności.

Pracownicy, którzy wykonują pracę bezpośrednio związaną z wymianą walut także nie mogą być skazani za wyżej wymienione przestępstwa oraz muszą skończyć ukończyć kurs dotyczący działalności kantorowej lub mieć co najmniej roczne doświadczenie w pracy w banku na stanowisku związanym z wymianą walut.

Przedsiębiorca prowadzący kantor wymiany walut musi prowadzić na bieżąco ewidencję wszystkich transakcji oraz wydawać dowody kupna i sprzedaży walut. Musi też zapewnić możliwość ustalenia aktualne stanu kasy w poszczególnych walutach oraz w złotych.

Kantory internetowe muszą także przestrzegać ustawy o ochronie danych osobowych oraz Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) Komisji Europejskiej. Ponieważ kantory internetowe gromadzą dane osobowe swoich klientów, mają obowiązek zgłoszenia tego faktu do Urzędu Ochrony Danych Osobowych.

Inne akty prawne, których muszą przestrzegać kantory internetowe to ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu oraz dyrektywa unijna PSD2 o dwuetapowej autoryzacji użytkowników.

Kantory internetowe – jak to działa

Pierwszym krokiem do skorzystania z usług kantoru internetowego jest rejestracja konta. Rejestracja jest darmowa, kantory nie pobierają też opłat za prowadzenie konta. W procesie rejestracji należy podać następujące dane:

• imię i nazwisko,
• adres,
• PESEL,
• serię i numer dowodu,
• numer telefonu,
• adres e-mail.

Ważne: należy podać aktualny numer telefonu oraz działający adres e-mail, ponieważ obowiązujące prawo wymaga dwuetapowego logowania czyli potwierdzenia logowania przy pomocy kodu przesłanego SMS-em lub e-mailem.

Niektóre kantory umożliwiają także założenia konta firmowego. W takim przypadku należy podać NIP firmy oraz siedzibę.

Drugi etap to wpłacenie środków, które posłużą do zakupu waluty, na rachunek kantoru. W tym celu należy wygenerować dane do przelewu korzystając z panelu użytkownika. Należy zwrócić uwagę nie tylko na numer rachunku bankowego ale także na tytuł przelewu, gdyż to właśnie tytuł przelewu pozwala zaksięgować wpłatę na konto odpowiedniego użytkownika.

Ważne: Z powodu obowiązującego prawa o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy kantory nie zaksięgują wpłat gotówkowych dokonanych na poczcie lub w oddziale banku, wpłat z rachunków nienależących do użytkownika oraz wpłat dokonanych przez pośredników.

Kolejny etap to sprawdzenie kursu, a następnie zakup lub wymiana waluty oraz wypłata pieniędzy na wybrany przez użytkownika rachunek bankowy, zarówno w kraju jak i za granicą.

Kantory internetowe w Polsce

Pierwsza polska platforma internetowa do wymiany walut rozpoczęła działalność w 2009 r., a wkrótce pojawiły się następne. W 2001 r. uchwalona została ustawa antyspreadowa, która umożliwiła kredytobiorcom spłatę kredytów walutowych w walucie kredytu.

Kantory oferowały duże lepsze kursy wymiany walut niż banki, dzięki czemu kredytobiorcy mogli zaoszczędzić spore pieniądze. Bardzo szybko kredytobiorcy zorientowali się, że kursy wymiany w kantorach internetowych są jeszcze bardziej korzystne niż w kantorach stacjonarnych. Dodatkowo wymiana walut online jest bez porównania szybsza i łatwiejsza.

Zakup waluty (z reguły franka szwajcarskiego, gdyż kredyty były udzielane przede wszystkim we frankach) w kantorze stacjonarnym wiąże się z koniecznością wykonania czterech operacji:

1. Wypłaty złotych w oddziale banku lub w bankomacie
2. Zakupu waluty w kantorze stacjonarnym
3. Wpłaty waluty na konto walutowe w oddziale banku
4. Przelewu raty kredytu

Często się zdarza, że kantor stacjonarny i oddział banku są znacznie od siebie oddalone. Jeżdżenie od banku do kantoru i od kantoru do banku wiąże się ze znaczną stratą czasu, dlatego też usługi kantorów internetowych stały się bardzo szybko popularne wśród kredytobiorców, spłacających kredyty we frankach.

Rosnąca popularność wymiany walut online została zauważona przez kolejną grupę klientów – pracujących za granicą oraz ich rodzin. Przysyłali oni do Polski kilka miliardów euro rocznie. Lepsze kursy wymiany, które zaoferowały kantory internetowe pozwoliły zaoszczędzić emigrantom miliony złotych.

W tej chwili na rynku działa kilkadziesiąt kantorów internetowych. Najbardziej znane z nich to:

Walutomat – pierwsza platforma umożliwiająca wymianę walut przez internet. Aktualny kurs jest ustalany na podstawie zleceń złożonych przez użytkowników, a użytkownik kupujący walutę kupuje ją bezpośrednio od sprzedającego. Platforma nie zarabia więc na różnicy między kursem kupna, a sprzedaży, a jedynie na prowizji od transakcji. Walutomat rozpoczął działalność w 2009 r.

InternetowyKantor – pierwszy kantor internetowy, działający od 2010 r. i umożliwiający wymianę 20 walut, w tym tak egzotycznych jak południowoafrykański rand czy dolar singapurski. Serwis ma ponad 350 klientów, którzy zaoszczędzili ponad 1,1 mld zł.Kursy walut są aktualizowane co kilka sekund.

AlertWalutowy – porównywarka kantorów internetowych, dzięki której użytkownik może szybko i wygodnie znaleźć najlepszą w danej chwili ofertę zakupu lub sprzedaży waluty. Serwis publikuje także porównanie kosztów oraz szybkości platform realizujących przelewy międzynarodowe. Właścicielem serwisu jest Xchanger Sp. z o.o.

Kopiowanie tego artykułu jest dozwolone pod warunkiem zachowania linku do źródła: Kantory internetowe

Bezpieczne pożyczanie

Zarówno firmy pozabankowe jak i porównywarki pożyczek często zamieszczają apele na swoich stronach o świadome, odpowiedzialne i bezpieczne pożyczanie. Rzadko jednak można znaleźć artykuł, który w przystępny sposób wyjaśnia czym się różni bezpieczne pożyczanie od niebezpiecznego. Z tego artykułu dowiesz się w jaki sposób można ustalić czy pożyczka jest bezpieczna dla przyszłej sytuacji finansowej.

Każdy w swoim życiu prędzej czy później znajdzie się w sytuacji gdy będzie musiał nagle sfinansować jakiś nieprzewidziany wydatek. Powodem może być awaria samochodu, stłuczka czy też wypadek, zniszczenie sprzętu AGD przez piorun, konieczność zakupu drogich leków, itd. Najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji jest sięgnięcie po oszczędności, gorzej gdy tych oszczędności nie ma.

Pożyczka zaciągnięta w jednej z firm pozabankowych jest w takiej sytuacji najprostszym i najszybszym sposobem zdobycia potrzebnej kwoty. Zaciągnięcie kredytu bankowego zajmuje zazwyczaj dużo więcej czasu, jest niemożliwe w weekend i wymaga lepszej zdolności kredytowej oraz dobrego ratingu w BIK.

Na czym polega bezpieczne pożyczanie?

Bezpieczne pożyczanie to:

• pożyczanie tylko wtedy, gdy jest to naprawdę konieczne,
• korzystanie z usług legalnych firm pożyczkowych,
• zaciąganie pożyczek, które będzie można spłacić w terminie
• spłacanie pożyczki swoimi pieniędzmi, a nie kolejną pożyczką.

Finansowanie konsumpcji poprzez pożyczki to najprostszy sposób by wpaść w kłopoty finansowe. Wynika to z tego, że zawsze będzie jakaś nowa promocja, na rynek trafi nowy telefon czy laptop, a co za tym idzie kolejny powód do zaciągnięcia pożyczki.

Pożyczanie pieniędzy jest drogie, więc lepiej poczekać miesiąc czy dwa i zaoszczędzić potrzebną sumę na nowy telefon, zamiast ponosić dodatkowe koszty. Pożyczki powinny służyć tylko do finansowania najpotrzebniejszych i nieoczekiwanych wydatków, z których nie można zrezygnować np. naprawa samochodu potrzebnego w pracy.

Ustawa o kredycie konsumenckim określa wymagania jakie musi spełnić każda firma pożyczkowa, aby legalnie działać na polskim rynku. Te wymagania to działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej, minimalny kapitał zakładowy w wysokości 200 000 zł oraz wpis do rejestru instytucji pożyczkowych prowadzonego przez KNF.

Dlaczego tak ważne jest korzystanie z usług firm zarejestrowanych w KNF? Otóż prowadzenie działalności pożyczkowej bez wpisu do rejestru jest przestępstwem zagrożonym karą grzywny w wysokości 0,5 mln zł oraz więzienia do dwóch lat.

Jeżeli ktoś prowadzi działalność przestępczą to oczekuje dużych zysków z tej działalności. A wobec tego prawdopodobnie będzie próbował oszukać pożyczkobiorcę. W podczas składania wniosku o pożyczkę podaje się wiele danych wrażliwych – PESEL, dane osobowe, numer konta i telefonu, które mogą być wykorzystane w złym celu. W najgorszym razie może dojść do zduplikowania karty SIM, przejęcia konta bankowego i wyłudzenia pożyczek lub kredytów.

Inny problem to oferowane pokątnie pożyczki pod zastaw nieruchomości lub samochodu. Jeżeli pożyczkę oferuje “osoba prywatna” tudzież “inwestor”, a nie legalna firma pożyczkowa to często można mieć do czynienia z oszustwem. Na Pomorzu działała zorganizowana grupa przestępcza, która udzielała pożyczek pod zastaw nieruchomości, a następnie przejmowała mieszkania. Poszkodowanych zostało kilkadziesiąt osób.

Dlatego też, warto sprawdzić czy firma oferująca pożyczkę znajduje się w rejestrze instytucji pożyczkowych. Do obowiązków pożyczkodawcy należy udostępnianie formularza informacyjnego, zawierającego m.in. dane pożyczkodawcy oraz pośrednika. Dysponując tymi danymi można sprawdzić w rejestrze, czy pożyczkodawca jest zarejestrowany.

Kolejna zasada bezpiecznego pożyczania to zaciąganie pożyczek, które będzie można spłacić w terminie. Inaczej mówiąc należy sprawdzić swoją zdolność kredytową. Aby tego dokonać potrzebne są trzy informacje:

1. Dochody
2. Zobowiązania finansowe
3. Wydatki

Jeśli odejmiemy od dochodów swoje zobowiązania finansowe oraz konieczne wydatki to uzyskamy kwotę jaką możemy przeznaczyć na spłatę pożyczki. Na przykład:

Jan Kowalski zarabia 4000 zł miesięcznie, wynajmuje mieszkanie w Warszawie i dojeżdża do pracy komunikacją zbiorową. Łączne koszty najmu, opłat za media, biletów oraz wyżywienia wynoszą 3000 zł. Chce zaciągnąć darmową chwilówkę w wysokości 2000 zł, za dwa tygodnie spodziewa się wypłaty wynagrodzenia. Czy będzie w stanie spłacić chwilówkę?

Niestety nie.

Co z tego, że za dwa tygodnie Jan Kowalski dostanie przelew w wysokości 4000 zł, skoro będzie musiał pokryć swoje comiesięczne wydatki? Po zapłacie czynszu, opłat za media, biletów oraz wyżywienia zostanie mu tylko 1000 zł. Będzie więc musiał zaciągnąć kolejną pożyczkę na spłatę poprzedniej, a to jest najlepsza droga by wpaść w spiralę zadłużenia.

Co w takim razie powinien zrobić Jan Kowalski, skoro naprawdę potrzebuje pożyczki? Odpowiedzią są pożyczki ratalne. Porównanie pożyczek ratalnych w wysokości 3000 zł na 6 miesięcy:

Jak widać w przypadku każdej pożyczki ratalnej Jan Kowalski bez problemu zapłaci comiesięczną ratę i nawet zostanie mu nadwyżka. Minusem są oczywiście wyższe koszty pożyczki ratalnej, w porównaniu do darmowej chwilówki. Jednak brak spłaty darmowej chwilówki w terminie powoduje anulowanie promocji i konieczność jej spłaty na normalnych warunkach oraz dodatkowe koszty związane z płatnością przeterminowaną.

Bezpieczne pożyczanie – podsumowanie

Firmy pożyczkowe umożliwiają błyskawiczne uzyskanie dodatkowych środków, bez zaświadczeń i skomplikowanych procedur. Aby pożyczać bezpiecznie i nie wpaść w tarapaty z powodu pożyczek, wystarczy przestrzegać kilku podstawowych zasad. Pożyczać tylko wtedy gdy nie ma innego wyjścia, w legalnie działających firmach, mieć pewność, że spłata pożyczki w terminie nie będzie problemem i spłacać ją swoimi pieniędzmi, a nie kolejną pożyczką.

Kopiowanie tego artykułu jest dozwolone pod warunkiem zachowania linku do źródła: Bezpieczne pożyczanie

Rzecznik Finansowy

Rzecznik finansowy to urząd państwowy, którego zadaniem jest pomoc klientom instytucji finansowych, których prawa zostały naruszone. Urząd rzecznika finansowego został powołany ustawą o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym i zastąpił Rzecznika Ubezpieczonych. Z tego artykułu dowiesz się jakie są zadania Rzecznika Finansowego i w jakiej sytuacji możesz skorzystać z jego pomocy.

Instytucje finansowe – banki, firmy ubezpieczeniowe, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, firmy pożyczkowe, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe – to zazwyczaj duże i bogate przedsiębiorstwa. Konsument często stoi na straconej pozycji podczas sporu z instytucją finansową, którą stać na najlepszych prawników. By przeciwdziałać takiej sytuacji parlament powołał urząd Rzecznika Finansowego.

Zadania Rzecznika Finansowego

Zadania Rzecznika Finansowego to:

1. przyjmowanie skarg na instytucje finansowe (banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, firmy ubezpieczeniowe, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, firmy pożyczkowe, fundusze emerytalne, towarzystwa emerytalne),
2. prowadzenie postępowania interwencyjnego na wniosek konsumenta, którego reklamacja nie została uznana przez instytucję finansową,
3. wydawanie opinii (tzw. istotny pogląd) na temat sprawy sądowej toczonej przez konsumenta przeciw instytucji finansowej,
4. prowadzenie postępowania polubownego między konsumentem, a instytucją finansową,
5. udzielanie porad klientom instytucji finansowych, dotyczących umowy lub aneksu do umowy,która jest niezrozumiała dla klienta lub niezgodna z prawem,
6. wnoszenie do Sądu Najwyższego skargi nadzwyczajnej na rażąco niesprawiedliwe orzeczenia sądowe dotyczące rynku finansowego,
7. występowania do Sądu Najwyższego z wnioskiem o podjęcie uchwały mającej na celu wyeliminowanie występujących w orzecznictwie sądowym rozbieżności,
8. działalność edukacyjna dotycząca rynku finansowego.

Postępowanie interwencyjne Rzecznika Finansowego

Każdy klient instytucji finansowej, który jest niezadowolony z usługi, może złożyć reklamację. Jeśli reklamacja zostanie odrzucona, konsument nie musi odwoływać się do sądu – może złożyć wniosek o podjęcie interwencji do Rzecznika Finansowego.

W uzasadnieniu wniosku należy wskazać czego dotyczy sprawa, jaki miała przebieg do tej pory oraz swoje zastrzeżenia wobec działania instytucji finansowej, a także argumenty uzasadniające wniosek. Na przykład – bank uniemożliwił klientowi odstąpienie od umowy kredytu lub firma pozabankowa naliczyła zbyt wysokie pozaodsetkowe koszty pożyczki.

Istotny pogląd

Klienci, którzy toczą sprawę sądową z instytucją finansową mogą wystąpić do Rzecznika Finansowego o wydanie opinii na daną sprawę czyli istotnego poglądu. Wprawdzie istotny pogląd Rzecznika Finansowego nie jest wiążący dla sądu ale w uzasadnieniu orzeczenia sąd powinien się do niego odnieść. Bardzo często sądy podzielają stanowisko Rzecznika Finansowego.

Postępowanie polubowne

Konsument, który jest niezadowolony z odrzucenia reklamacji przez instytucję finansową może także wystąpić do Rzecznika Finansowego o rozpoczęcie postępowania polubownego. Celem takiego postępowania jest doprowadzenie do ugody między klientem, a instytucją finansową. Rzecznik Finansowy występuje w tym postępowaniu jako bezstronny mediator.

Przed złożeniem wniosku o rozpoczęcie postępowania polubownego konsument powinien zgromadzić wszystkie dokumenty związane ze sprawą oraz przypomnieć sobie chronologiczny przebieg zdarzeń. Powinien także przyjąć cel, do jakiego zamierza dążyć oraz z których postulatów jest gotów zrezygnować.

Porady Rzecznika Finansowego

Jeśli jakieś zapisy w umowie z instytucją finansową są niezrozumiałe dla klienta tej instytucji albo podejrzewa on, że umowa jest sprzeczna z obowiązującym prawem, to może zasięgnąć opinii ekspertów. Poradę można uzyskać za pośrednictwem poczty elektronicznej (adres porady@rf.gov.pl), poprzez formularz kontaktowy na stronie internetowej, oraz telefonicznie:

22 333 73 28 – dyżur telefoniczny ekspertów z zakresu rynku ubezpieczeniowego, czynny w godzinach 9.00 – 14.00

22 333 73 25 – dyżur telefoniczny ekspertów z zakresu problemów z bankami i na rynku kapitałowym, czynny w godzinach 9.00-16.00

22 333-73-26 lub 22 333-73-27 – dyżur telefoniczny ekspertów Z dziedziny OFE, PPE, IKE oraz IKZE, czynny w godzinach 12.00-14.00

Skarga nadzwyczajna do Sądu Najwyższego

Możliwość składania skargi nadzwyczajnej do Sądu Najwyższego została wprowadzona do polskiego prawa w 2017 r. Złożenie skargi nadzwyczajnej jest możliwe tylko wtedy gdy prawomocne orzeczenie sądu:

• narusza zasady lub wolności i prawa człowieka i obywatela określone w Konstytucji,
• narusza prawo przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie,
• zachodzi oczywista sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Skarga nadzwyczajna może być wniesiona przez niektóre urzędy państwowe. Jednym z tych urzędów jest Rzecznik Finansowy, w zakresie swojej właściwości, czyli rynku finansowego.

Rzecznik Finansowy złożył już kilka skarg nadzwyczajnych, które dotyczyły prawomocnych wyroków sądowych m.in. w sprawie kredytów frankowych, wcześniejszej spłaty kredytu, nieuzasadnionego wpisu do rejestru dłużników, ubezpieczenia niskiego wkładu własnego i innych.

Wnioski o podjęcie uchwały Sądu Najwyższego

Czasami się zdarza, że poszczególne sądy orzekają zupełnie inaczej w takiej samej sprawie. W Polsce nie obowiązuje prawo oparte na precedensie, dlatego każdy sąd może wydać wyrok bez oglądania się na dotychczasowe orzecznictwo.

Te rozbieżności w orzecznictwie może wyeliminować jedynie uchwała Sądu Najwyższego. Rzecznik Finansowy jest jednym z urzędów państwowych, który może wystąpić do Sądu Najwyższego o podjęcie takiej uchwały. Do tej pory Rzecznik Finansowy złożył 9 takich wniosków. Najbardziej znany z nich dotyczy zasad, według których klient i bank powinien rozliczyć kredyt frankowy uznany za nieważny.

Działalność edukacyjna Rzecznika Finansowego

Na stronie internetowej Rzecznika Finansowego można znaleźć ciekawe informacje dotyczące rynku finansowego, raporty, a także ostrzeżenia przed różnymi oszustwami. Rzecznik Finansowy organizuje także coroczny konkurs na najlepszą rozprawę habilitacyjną i doktorską oraz pracę magisterską i licencjacką z zakresu ochrony klienta na rynku finansowym.

Kopiowanie tego artykułu jest dozwolone pod warunkiem zachowania linku do źródła: Rzecznik Finansowy

Zdolność kredytowa

Zdolność kredytowa jest to zdolność do spłaty kredytu lub pożyczki wraz z odsetkami, zgodnie z terminami określonymi w umowie. Banki oraz firmy pożyczkowe badają zdolność kredytową wnioskującego po to, by sprawdzić czy będzie on w stanie spłacić kredyt lub pożyczkę na danych warunkach. Z tego artykułu dowiesz się jak sprawdzają zdolność kredytową banki oraz firmy pożyczkowe.

Zarówno bank jak i firmy pożyczkowe są zainteresowane tym, by udzielać kredytów i pożyczek klientom, którzy będą swoje zobowiązania spłacać w terminie. Nieterminowe spłaty – lub co gorsza brak spłat – są problemem zarówno dla banków jak i firm pożyczkowych.

Banki, które mają rosnącą ilość kredytów zagrożonych, mogą się spodziewać kontroli Komisji Nadzoru Finansowego, której skutkiem może być nałożenie kary, a w najgorszym przypadku konieczność wdrożenia planu naprawczego, a nawet przymusowa restrukturyzacja.

Firmy pożyczkowe nie mogą przyjmować depozytów, więc dysponują tylko własnym kapitałem. Każda pożyczka, która nie jest spłacana w terminie znacząco ogranicza możliwość firm pozabankowej do udzielania kolejnych pożyczek. W najgorszym przypadku niespłacane pożyczki prowadzą do upadłości firmy pożyczkowej.

Dlatego też, zarówno banki jak i firmy pożyczkowe starają się minimalizować ryzyko poprzez badanie zdolności kredytowej wnioskującego. A poza tym są do tego zobowiązane przez prawo.

Zdolność kredytowa – prawo

Działalność banków w Polsce jest uregulowana przez ustawę Prawo bankowe, ustawę o kredycie konsumenckim oraz rekomendacje Komisji Nadzoru Finansowego. Firmy pożyczkowe działają na podstawie kodeksu cywilnego oraz ustawy o kredycie konsumenckim. Wymagania wobec banków i firm pożyczkowych co do procesu badania zdolności kredytowej są diametralnie różne.

Pierwszą zasadniczą różnicą jest sprawdzanie zobowiązań wnioskującego o kredyt lub pożyczkę w bazie Biura Informacji Kredytowej. Banki muszą to robić, gdyż taki obowiązek nakłada na banki Rekomendacja T, natomiast firmy pożyczkowe mogą ale nie muszą. Dlatego też niektóre firmy pozabankowe nie sprawdzają wnioskujących w BIK i oferują chwilówki bez BIK. Firmy udzielające pożyczek ratalnych sprawdzają każdego wnioskującego w Biurze Informacji Kredytowej.

Druga różnica dotyczy procedury sprawdzania zdolności kredytowej. Ustawa o kredycie konsumenckim, która jest wspólna dla banków i firm pozabankowych zawiera następujące zapisy:

Kredytodawca przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki jest zobowiązany do dokonania oceny zdolności kredytowej konsumenta.

Ocena zdolności kredytowej dokonywana jest na podstawie informacji uzyskanych od konsumenta lub na podstawie informacji pozyskanych z odpowiednich baz danych lub zbiorów danych kredytodawcy.

Jak widać ustawa daje kredytodawcom dużą dowolność co do sposobu w jaki mają badać zdolność kredytową. Natomiast Rekomendacja T, która obowiązuje tylko banki, precyzuje do jakiej wysokości kredytu bank może stosować uproszczone procedury badania zdolności kredytowej np. nie wymagać zaświadczenia o dochodach.

Rekomendacja nakłada też na banki obowiązek ustalenia poziomu wskaźnika DtI (Debt to Income) do jakiego kredyt będzie udzielony. Wskaźnik DtI określa jaki procent dochodów kredytobiorcy musi on przeznaczać na spłatę swoich zobowiązań finansowych (kredytowych i innych).

Kolejna różnica dotyczy obowiązku udzielenia informacji wnioskującemu w przypadku odmowy udzielenia pożyczki lub kredytu. Banki mają obowiązek udzielić wyjaśnienia na wniosek klienta jakie czynniki spowodowały decyzję odmowną.

Natomiast firmy pożyczkowe muszą udzielić informacji tylko wtedy, gdy decyzja odmowna była spowodowana wpisami do baz dłużników. Informacji tej muszą udzielić bezzwłocznie po wydaniu odmownej decyzji i musi ona wskazywać bazę, która została sprawdzona.

Zdolność kredytowa w praktyce

Podczas sprawdzania zdolności kredytowej klienta banki biorą pod uwagę trzy informacje:

1. dochody wnioskującego o kredyt,
2. zobowiązania finansowe,
3. wydatki.

Informację o dochodach bank uzyskuje od kredytobiorcy, jeżeli kwota kredytu nie jest zbyt wysoka może być to oświadczenie. Informację o zobowiązaniach finansowych bank ściąga drogą elektroniczną z bazy Biura Informacji Kredytowej.

Informacja o wydatkach pochodzi od kredytobiorcy, natomiast Rekomendacja T nakłada na banki konieczność urealnienia tych wydatków zgodnie ze średnimi wydatkami gospodarstw domowych. Analizując wysokość wydatków klienta bank musi brać pod uwagę jego sytuację mieszkaniową oraz liczbę osób na jego utrzymaniu.

Na przykład jeżeli klient zadeklaruje, że mieszka w wynajmowanym mieszkaniu, a jego łączne wydatki na życie nie przekraczają 500 zł to wiadomo, że nie jest to zgodne ze stanem faktycznym. Koszty najmu mieszkania zaczynają się od 1000 zł w górę, miesięczne koszty wyżywienia to powyżej 300 zł, do tego trzeba doliczyć koszty biletów lub paliwa do samochodu.

Po odjęciu od dochodu wnioskującego jego zobowiązań finansowych oraz urealnionych wydatków na życie pozostaje pewna kwota. Jest to maksymalna wysokość miesięcznej raty kredytu, którą kredytobiorca będzie w stanie spłacać. Tak w uproszczeniu wygląda badanie zdolności kredytowej kredytobiorców przez banki.

Natomiast w przypadku firm pożyczkowych procedura jest znacznie prostsza. Firmy pozabankowe przede wszystkim sprawdzają wpisy w bazach dłużników, a w przypadku pożyczek ratalnych w bazie Biura Informacji Kredytowej. Oprócz tego, jeżeli weryfikacja wnioskującego jest poprzez system Kontomatik lub Instantor, firma sprawdza także wpływy na rachunek bankowy za ostatnie trzy miesiące.

Uproszczona procedura powoduje przyznawanie pożyczek także tym klientom, którzy nie mieliby żadnych szans na uzyskanie kredytu w banku.

Kopiowanie tego artykułu jest dozwolone pod warunkiem zachowania linku do źródła: Zdolność kredytowa

Co to jest płatność odroczona?

Płatność odroczona umożliwia klientom uregulowanie należności za fakturę w późniejszym terminie, zazwyczaj po 30 dniach. Ta usługa jest alternatywą dla kart kredytowych, kredytów gotówkowych oraz pożyczek pozabankowych. Z tego artykułu dowiesz się jak działa płatność odroczona oraz jakie są koszty.

Płatność odroczona jest bardzo popularna na Zachodzie i stamtąd trafiła do Polski. Ponad 30% zakupów online w krajach zachodniej Europy jest finansowanych za pomocą płatności odroczonej. Amerykańskie i zachodnioeuropejskie sklepy wprowadziły tą usługę, aby zdobyć więcej nowych i utrzymać dotychczasowych klientów. Oferta sklepów jest bardzo zróżnicowana, w niektórych można zapłacić za fakturę pół roku później bez żadnych odsetek.

Sytuacja w Polsce wygląda nieco inaczej ponieważ podmiotami oferującymi płatność odroczoną są największe systemy płatności elektronicznej – Przelewy24, Dotpay, PayU, PayPo oraz Allegro Pay – które współpracują z wieloma sklepami internetowymi w Polsce. Dlatego też każdy sklep, który przyjmuje płatności poprzez jeden z wymienionych systemów, automatycznie oferuje płatność odroczoną.

Co więcej, sklep nawet nie będzie wiedział, że klient skorzystał z płatności odroczonej. System płatności elektronicznej wyśle informację zwrotną do sklepu, że płatność została uregulowana i należy zrealizować zamówienie. Wyegzekwowanie należności od klienta będzie należało do danego systemu płatności elektronicznej.

Płatność odroczona – jak to działa

Korzystanie z płatności odroczonej jest bardzo proste. Po dodaniu do koszyka wybranych artykułów lub usług i kliknięciu przycisku “Zapłać” z podanych form płatności należy wybrać płatność odroczoną. Następnym krokiem jest założenie konta oraz wyrażenie zgody na sprawdzenie informacji w bazach. Sprawdzana jest baza BIK oraz credit-check.

Oczywiście konto w danym systemie płatności można założyć przed zakupami. Trzeba tylko wiedzieć z jakiego systemu korzysta sklep internetowy, w którym planujemy zrobić zakupy. Informacja na ten temat znajduje się zazwyczaj na dole strony internetowej.

Po założeniu konta klientowi przyznawany jest odnawialny limit, do którego może robić zakupy. Każda spłata należności odnawia limit. Płatność odroczona dokonana w ciągu 30 dni od zakupów nie wiąże się z żadnymi kosztami. Jeżeli po 30 dniach klient nie chce lub też nie jest w stanie zapłacić pełnej kwoty, to może rozłożyć płatność na raty, np. Allegro Pay oferuje możliwość rozłożenia zobowiązania na 20 rat. Ta pożyczka jest już oprocentowana.

Nieco inaczej wygląda płatność odroczona w systemie PayPo. Po wybraniu PayPo jako sposobu zapłaty pojawia się okno, w którym należy podać swój PESEL oraz numer telefonu oraz wyrazić zgodę na sprawdzenie w bazie KRD oraz credit-check. Następnym krokiem jest wykonanie przelewu weryfikacyjnego w wysokości 1 zł.

Dopiero po otrzymaniu przelewu na rachunek bankowy PayPo zostanie podjęta decyzja pożyczkowa, a płatność zrealizowana.

Płatność odroczona – umocowanie prawne

Płatność odroczona jest pożyczka i jak każda pożyczka musi być udzielona zgodnie z Kodeksem Cywilnym oraz Ustawą o kredycie konsumenckim. W przypadku płatności odroczonej realizowanej przez Allegro Pay samo przyznanie limitu, nie jest związane z zawarciem umowy pożyczki. Dopiero zrealizowanie płatności wiąże się z zawarciem umowy.

Tak więc każda płatność odroczona będzie oznaczała zawarcie kolejnej umowy pożyczki ze spółką Allegro Pay Sp. z o.o. Oddzielną umową pożyczki będzie również rozłożenie płatności na raty.

W przypadku płatności za pomocą systemu PayPo założenie konta następuje podczas realizowania płatności, a więc jednocześnie jest zawarciem umowy pożyczki. Rozłożenie płatności na raty będzie się wiązało z zawarciem nowej umowy.

Jak wiadomo z artykułu Obowiązki pożyczkodawcy, każda umowa pożyczki wiąże się z szeregiem obowiązków, które ma firma udzielająca pożyczki. Pożyczkobiorca musi zostać poinformowany o tym, kto jest pożyczkodawcą i gdzie znajduje się jego siedziba, a także kto jest pośrednikiem (o ile występuje).

Klient musi uzyskać także szczegółową informację dotyczącą parametrów pożyczki czyli:

• całkowita kwota pożyczki,
• całkowita kwota do zapłaty,
• RRSO,
• wysokość oprocentowania,
• skutki braku płatności,
• wysokość oprocentowania przeterminowanego

Zarówno oprocentowanie jak RRSO będzie wynosić 0, podczas pierwszych 30 dni. Dopiero brak spłaty będzie się wiązać z kosztami, koszty pojawią się także w przypadku rozłożenia spłaty na raty.

Zalety i wady płatności odroczonej

Niewątpliwą zaletą tego rozwiązania jest wygoda, szybkość działania oraz niskie koszty. Uruchomienie usługi Allegro Pay oraz uzyskanie limitu w wysokości 4000 zł zajęło w moim przypadku krócej niż minutę. Dłużej wpisywałem swoje dane z dowodu osobistego, niż system podejmował decyzję. Teraz mogę płacić za zakupy wykorzystując odnawialny limit, a w razie potrzeby rozłożyć spłatę na raty.

Łatwość uzyskiwania dodatkowego limitu na wydatki jest jednocześnie wadą płatności odroczonej. Może się ona bowiem stać problemem dla osób, które nie potrafią planować swoich wydatków i zarządzać swoim długiem. Limity w kilku systemach płatności mogą doprowadzić do sporego zadłużenia całkowitego np. Przelewy24 oferują limit do 10 000 zł.

Kopiowanie tego artykułu jest dozwolone pod warunkiem zachowania linku do źródła: Co to jest płatność odroczona?